Αιτίες κυστίτιδας, συμπτώματα, μέθοδοι θεραπείας και πρόληψη

Συμπτώματα κυστίτιδας στις γυναίκες

Η κυστίτιδα είναι μια φλεγμονή των τοιχωμάτων της ουροδόχου κύστης με οξεία ή χρόνια πορεία. Εκδηλώνεται με συχνή και επώδυνη ούρηση, με πύον στα ούρα, θρόμβους αίματος, στα παιδιά συνοδεύεται από συμπτώματα μέθης, πυρετό. Η νόσος είναι συχνή σε άτομα όλων των ηλικιών και φύλων, αλλά εντοπίζεται συχνότερα στις γυναίκες, γεγονός που σχετίζεται με τα ανατομικά χαρακτηριστικά του ουροποιητικού συστήματος.

Συμπτώματα κυστίτιδας

Η κυστίτιδα διακρίνεται σε οξεία και χρόνια. Η οξεία μορφή χαρακτηρίζεται από αυθόρμητη έναρξη και ταχεία ανάπτυξη. Το πρώτο σημάδι είναι οι συχνές ορμές για ούρηση κάθε 20-30 λεπτά. Οι ασθενείς παραπονιούνται για πόνο στην υπερηβική περιοχή, ο πόνος εξαπλώνεται στο περίνεο, τα γεννητικά όργανα, αυξάνεται με την πίεση στην κοιλιά, εύκολο γέμισμα της κύστης. Η ίδια η ούρηση είναι επώδυνη με αίσθημα καύσου και πόνο, η πράξη τελειώνει με την απελευθέρωση λίγων σταγόνων αίματος. Το χρώμα και η διαφάνεια των ούρων αλλάζουν: φαίνονται θολά, σκούρα, με ίζημα και έχουν δυσάρεστη οσμή. Με ευνοϊκό αποτέλεσμα, η κατάσταση της υγείας βελτιώνεται για 4-5 ημέρες, για 7-10 ημέρες ο ασθενής αναρρώνει.

Η χρόνια κυστίτιδα χαρακτηρίζεται από εναλλασσόμενες παροξύνσεις και υφέσεις ή συνεχή υποτονική πορεία. Τα συμπτώματα αντιστοιχούν στην οξεία μορφή, η σοβαρότητά τους αυξάνεται στο οξύ στάδιο.

Οι λόγοι

Για την ανάπτυξη της κυστίτιδας απαιτούνται ορισμένες συνθήκες: λοιμώξεις, μορφολογικές ή λειτουργικές αλλαγές στην ουροδόχο κύστη. Στις περισσότερες περιπτώσεις, η ασθένεια είναι μεταδοτική. Οι κύριοι αιτιολογικοί παράγοντες της κυστίτιδας είναι το E. coli, οι επιδερμικοί στρεπτόκοκκοι, ο Proteus, η Klebsiella, η Pseudomonas aeruginosa, οι εντερόκοκκοι. Οι μικροοργανισμοί διεισδύουν στην κοιλότητα της ουροδόχου κύστης από το εξωτερικό περιβάλλον, τα νεφρά, λιγότερο συχνά από άλλες εστίες φλεγμονής: μέσω της λέμφου, του αίματος, του κατεστραμμένου τοιχώματος της ουροδόχου κύστης.

Ένα ευνοϊκό υπόβαθρο για την ανάπτυξη κυστίτιδας δημιουργείται από:

  • συχνή υποθερμία?
  • σπάνια ή ατελής ούρηση.
  • εξασθενημένη ανοσία?
  • καθιστική ζωή;
  • φορώντας ρούχα που είναι πολύ στενά.
  • υποσιτισμός;
  • ανεπάρκεια βιταμινών?
  • σωματική και ψυχοσυναισθηματική αναμόρφωση·
  • χρόνια νόσος;
  • αλλαγή σεξουαλικού συντρόφου ή έναρξη σεξουαλικής δραστηριότητας.
  • χειρουργικές επεμβάσεις στην ουροδόχο κύστη, στον προστάτη.
  • μη συμμόρφωση με τα πρότυπα υγιεινής·
  • Επιδράσεις ακτινοβολίας, χημικών και τοξικών ουσιών στο σώμα.
  • Θεραπεία με αντιβιοτικά και νεφροτοξικά φάρμακα.
  • η παρουσία ξένων σωμάτων: σωλήνες εκτροπής ούρων, πέτρες στα νεφρά, ουρητηρικά στεντ.

Στην ανάπτυξη κυστίτιδας, ασθένειες και παθολογικές καταστάσεις όπως σακχαρώδης διαβήτης, ουρολιθίαση, στένωση Huerta σε αγόρια/άντρες, προστατικό αδένωμα, προστατίτιδα, δυσβακτηρίωση, εντερικές λοιμώξεις, ασθένειες από σκουλήκια παίζουν κάποιο ρόλο στην ανάπτυξη κυστίτιδας.

είδη

Οι λοιμώξεις της ουροδόχου κύστης ταξινομούνται σύμφωνα με διάφορα κριτήρια:

  • κατάντη: οξεία - χαρακτηρίζεται από φλεγμονώδη βλάβη των βλεννογόνων και υποβλεννογόνων στοιβάδων και χρόνιες - μορφολογικές αλλαγές επηρεάζουν το μυϊκό στρώμα.
  • κατά αιτιολογία: βακτηριακή (διαιρούμενη σε ειδική και μη ειδική) και μη βακτηριακή (χημική, φαρμακευτική, ακτινοβολία, αλλεργική).
  • με τη μορφή: πρωτογενές - συμβαίνουν χωρίς δομικές και λειτουργικές αλλαγές στο ουροποιητικό σύστημα, δευτερογενές - αναπτύσσονται με δυσλειτουργία της ουροδόχου κύστης, ανατομικές αλλαγές.
  • ανάλογα με τον επιπολασμό της φλεγμονώδους διαδικασίας: εστιακή (περιορισμένη) και ολική (διάχυτη).

διάγνωση

Κατά τη διάγνωση της κυστίτιδας, ο ουρολόγος θα βοηθήσει τις κλινικές εκδηλώσεις, τα αποτελέσματα εργαστηριακών και οργανικών μελετών. Ο κύριος ρόλος στην ανίχνευση της κυστίτιδας, του τύπου και των χαρακτηριστικών της πορείας ανήκει στη γενική ανάλυση των ούρων, στην καλλιέργεια ούρων για τη χλωρίδα και στον προσδιορισμό της οξύτητας των ούρων. Ανάλογα με την ένδειξη, γίνεται ενδοσκοπική εξέταση του βλεννογόνου της ουροδόχου κύστης (κυστεοσκόπηση) ή ακτινογραφία (κυστεογραφία), ουρογραφία επισκόπησης και υπερηχογραφική εξέταση της κύστης.

Για την ανίχνευση/αποκλεισμό της κυστίτιδας, οι ειδικοί στις κλινικές CMRT χρησιμοποιούν σύγχρονες διαγνωστικές μεθόδους, όπως π. χ. π. χ. :

  • MRI (Απεικόνιση μαγνητικού συντονισμού)
  • υπερηχογράφημα (υπερηχογράφημα)
  • Σάρωση διπλής όψης
  • Υπολογισμένη τοπογραφία σπονδυλικής στήλης Diers
  • Check-up (πλήρης εξέταση του σώματος)
  • CT

Με ποιον γιατρό να απευθυνθώ

Ο ουρολόγος διαγιγνώσκει και αντιμετωπίζει τη νόσο. Ανάλογα με τα αίτια και τις παρενέργειες της νόσου, μπορεί να χρειαστεί να συμβουλευτείτε έναν γυναικολόγο και άλλους ειδικούς.

Πώς να αντιμετωπίσετε την κυστίτιδα

Η πορεία της θεραπείας επιλέγεται από ουρολόγο, μερικές φορές σε συνεργασία με ενδοκρινολόγο, γυναικολόγο, λοιμωξιολόγο, γαστρεντερολόγο, χειρουργό και άλλους ειδικούς. Στο στάδιο της οξείας κυστίτιδας, για την ανακούφιση των συμπτωμάτων των δυσουρικών διαταραχών, συνιστάται γαλακτοκομική-χορτοφαγική διατροφή, περιορισμός πικάντικων, αλμυρών, λιπαρών τροφών, μπαχαρικών, θερμικές επεμβάσεις στην περιοχή της ουροδόχου κύστης. Για να καθαρίσετε γρήγορα την ουροδόχο κύστη από τοξίνες, βακτήρια και φλεγμονώδη συστατικά, είναι απαραίτητο να ενισχυθεί το καθεστώς κατανάλωσης. Εκτός από ελαφρώς αλκαλικό μεταλλικό νερό, μπορείτε να πιείτε χυμούς, ποτά φρούτων, κομπόστες, αδύναμο πράσινο τσάι.

Από τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία της μη επιπλοκής του ουροποιητικού συστήματος, λαμβάνοντας υπόψη τον τύπο του παθογόνου, χρησιμοποιούνται ουροαντσηπτικά, αντιβακτηριακά, αντιμικροβιακά και αντιιικά φάρμακα. Για να απαλλαγείτε από τον πόνο, να ανακουφίσετε τους μυϊκούς σπασμούς, να σταματήσετε τα συμπτώματα της φλεγμονής σύμφωνα με τις οδηγίες, να λάβετε αναλγητικά, μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα, αντισπασμωδικά. Εκτός από την κύρια θεραπεία, αφού υποχωρήσουν τα σημάδια της νόσου, συνταγογραφείται βοτανοθεραπεία, ηλεκτροφόρηση και μαγνητοθεραπεία.

Εάν στο στάδιο των επιπλοκών δεν είναι δυνατή η θεραπεία της νόσου με συντηρητική θεραπεία, πραγματοποιείται χειρουργική αφαίρεση της ουροδόχου κύστης ή της παθολογικά αλλαγμένης περιοχής με εκτομή, έκθεση λέιζερ και κατάψυξη.

επιπλοκές

Προϋποθέσεις για την ανάπτυξη επιπλοκών δημιουργούν χρόνιες και δευτερογενείς μορφές. Πιθανές παρενέργειες είναι:

  • σκληρωτική παραμόρφωση του αυχένα της ουροδόχου κύστης.
  • ανατομικές και λειτουργικές αλλαγές στην ουροδόχο κύστη.
  • κυστεοουρητηρική παλινδρόμηση (αντιρροή των ούρων από την ουροδόχο κύστη στον ουρητήρα).
  • περιτονίτιδα;
  • πυελονεφρίτιδα;
  • Φλεγμονή των τοιχωμάτων της ουρήθρας.

Πρόληψη κυστίτιδας

Η πρόληψη της κυστίτιδας συμβάλλει:

  • αποκλεισμός της υποθερμίας?
  • Πρόληψη της σωματικής και ψυχοσυναισθηματικής υπερκόπωσης.
  • υγιεινά και θρεπτικά τρόφιμα?
  • υγιεινή των γεννητικών οργάνων?
  • Έγκαιρη ανίχνευση και θεραπεία λοιμώξεων, συνοδών ασθενειών.
  • συστηματική κένωση της ουροδόχου κύστης.
  • ενίσχυση της ανοσίας?
  • Συμμόρφωση με το καθεστώς κατανάλωσης αλκοόλ.